Urząd Gminy w Nowej Wsi Wielkiej

Wycieczka Zakopane - Słowacja

      Dnia 12.05.2009r. nasze marzenia, dyskusje i rozważania na temat wycieczki do Zakopanego stały się rzeczywistością. Właśnie tego dnia uczniowie kl. I, II i III gotowi do wyjazdu wraz z opiekunami: p. E. Kujawą, p. B. Nowak, p. U. Dzierżawską, p. K. Borzych stawili się punktualnie przed szkołą. Po uściskaniu swoich rodzin, uczestnicy wyprawy wsiedli do autokaru, który jechał do Zakopanego pokonując drogę przez: Inowrocław, Konin, Łódź, Piotrków Trybunalski, Częstochowę, Dąbrowę Górniczą, okolice Krakowa.
      Pogoda dopisała humory mimo wczesnej pory wyjazdu również były wspaniałe. Już pierwszy prawdziwy dzień naszej wycieczki okazał się owocny. Po przyjeździe wjechaliśmy na Gubałówkę, skąd podziwialiśmy wspaniałą panoramę Tatr. W drogę powrotną udaliśmy się czarnym szlakiem, który przyniósł moc atrakcji. O godzinie 18.00 pan kierowca zabrał nas do pensjonatu gdzie czekał już ciepły obiadek.           
      Drugi dzień naszej Tatrzańskiej przygody nie był tak sielankowy jak się spodziewaliśmy. Po szybkim śniadaniu i porannej toalecie udaliśmy się przez Bukowinę Tatrzańską do Łysej Polany. Wraz z Przewodnikiem wyruszyliśmy nad Morskie Oko podziwiając po drodze Wodogrzmoty Mickiewicza. Morskie Oko jest największym i najbardziej znanym stawem w Tatrach. Leży na wysokości 1395 m n.p.m. w Dolinie Rybiego Potoku, u stóp Mięguszowieckich Szczytów.
         Stara legenda mówi, że jest ono pod ziemią połączone z Adriatykiem - stąd jego nazwa.  Powierzchnia stawu: 34,93 ha, długość ok. 862 m, szerokość ok. 566 m, najgłębsze miejsce: 50,8 m. Wokół jeziora rośnie bogata tatrańska flora, między innymi okazałe limby. Morskie Oko (dawniej nazywane Rybim Stawem) jest naturalnie zarybione, co jest rzadko spotykane w stawach tatrzańskich. Żyją w nim okazałe pstrągi głodowe. Od północy nad stawem znajduje się schronisko PTTK imienia Stanisława Staszica, należące do najstarszych i najpiękniejszych schronisk tatrzańskich. Piękno Morskiego Oka inspirowało twórczość między innymi malarzy: Walerego Eljasza-Radzikowskiego, Leona Wyczółkowskiego, Stanisława Gałeka i poetów: Macieja Stęczyńskiego, Wincentego Pola, Adama Asnyka, Kazimierza Przerwy-Tetmajera, Franciszka Nowickiego, Jana Kasprowicza.       
        Z Łysej Polany wróciliśmy drogą pod Reglami skrajem Tatrzańskiego Parku Narodowego przez Jaszczurówkę gdzie zwiedziliśmy kapliczkę z architekturą zakopiańską projektowaną przez Witkiewicza.  Następnym punktem programu był spacer po najsłynniejszej ulicy Zakopanego – Krupówkach, zakończony wizytą na góralskim targu. Można było skosztować oscypków i zrobić drobne zakupy.
      Trzeci dzień był najbardziej oczekiwanym dniem. O wczesnej godzinie tuż po śniadaniu wyruszyliśmy na Słowację. Z Zakopanego jadąc przez Nowy Targ dotarliśmy na przejście graniczne w Chyżnem. Po drodze mieliśmy okazję zobaczyć Orawski podzamek – najbardziej charakterystyczny i atrakcyjny zamek składający się z trzech pięter: niskiego, średniego, wysokiego (od XIII do XVI w.) Przejeżdżając przez Dolny Kubin, Rużomberok następnie Dolinę Wagu rozdzielającą Tatry Niskie od Tatr Zachodnich i Wysokich dotarliśmy do Liptovskiego  Mikulosza, gdzie znajduje się park rozrywki – Tatralandia. Jest to największy wodny ośrodek rozrywki i wypoczynku na Słowacji, położony wśród wspaniałej scenerii gór.     
       Znajduje się tu ponad 1500 m zjeżdżalni i rur (w tym 12 zjeżdżalni raftingowych), 11 basenów termalnych, a także: linowe tory przeszkód, ściana wspinaczkowa i inne. Mieliśmy okazję skorzystać z basenu tropikalnego na Wyspie Piratów z Karaibów z pięknym ogrodem palmowym. Największą furorę zrobiły zjeżdżalnie raftingowe, w tym Black Magic – ekstremalna supernowość w Europie Środkowej, 62 m długości – jazda grozy na dwuosobowym pontonie z pokazem światło i dźwięk, Tornado –startujemy z wieży – z wysokości 12 metrów. Jest niepowtarzalna w całej wschodniej Europie – podobna znajduje się aż w Szwajcarii. Po pełnym atrakcji pobycie w Tatralandii zmęczeni wróciliśmy do naszego pensjonatu w Zakopanem.      
      Czwartego dnia po śniadaniu, spakowaniu się i posprzątaniu pokoi wyruszyliśmy do Oświęcimia gdzie zwiedziliśmy obozy: KL Auschwitz I i w Brzezince (KL Auschwitz II - Birkenau). Do byłego obozu w Oświęcimiu prowadzi brama z cynicznym napisem "Arbeit macht frei" (Praca czyni wolnym), przez którą codziennie wyruszali do pracy i wracali po kilkunastu godzinach więźniowie. Na małym skwerku obok kuchni obozowa orkiestra grała marsze, które miały usprawnić przemarsz tysięcy więźniów oraz ułatwić ich przeliczenie przez esesmanów. Obozy w Oświęcimiu (KL Auschwitz I) i w Brzezince (KL Auschwitz II - Birkenau) zachowane są obecnie w formie rezerwatu i udostępnione zwiedzającym. Najważniejszymi obiektami są: w Brzezince - pozostałości po czterech krematoriach i komorach gazowych oraz stosach spaleniskowych, rampa kolejowa, na której przeprowadzano selekcje deportowanych do obozu, stawek z ludzkimi popiołami, a w Oświęcimiu - "Blok Śmierci". Ponadto w obu obozach zachowane są bloki i część baraków więźniarskich, główne bramy obozowe, wartownie i wieżyczki esesmańskie oraz ogrodzenie z drutu kolczastego. Niektóre ze zniszczonych przez SS obiektów zrekonstruowano z oryginalnych elementów - np. piece w krematorium I, które były rozebrane przez SS.
       Część obiektów została kompletnie zniszczona przez zacierających ślady zbrodni esesmanów i w kilku wypadkach, gdy wymagała tego waga zagadnienia, Muzeum odtworzyło je i umieściło w miejscach, gdzie znajdowały się w okresie istnienia obozu. Są to przede wszystkim "Ściana Straceń" i zbiorowa szubienica na placu apelowym.        Po chwili zadumy jaką wywołało zwiedzanie obozów wyruszyliśmy w drogę powrotną.      
       Cały pobyt umilał nam pilot Marek Grużewski wymyślając przeróżne konkursy, oczywiście z nagrodami oraz opowiadając różne historie i kawały.      
      Czas wycieczki szybko minął, zadowoleni i zmęczeni wróciliśmy do Nowej Wsi Wielkiej.

zdjęcie1
zdjęcie2
zdjęcie3
zdjęcie4
zdjęcie5
zdjęcie6
zdjęcie7
zdjęcie8